Jan Opdam in de gevangenis

Passie op de Kruisberg

Vijftien kunstenaars hebben samen met gedetineerden een bijzonder project uitgevoerd. Samen hebben zij opnieuw vorm gegeven aan het lijdensverhaal van Jezus Christus, de kruisweg.

Elke kunstenaar werkte samen met één of twee gedetineerden aan een zelfgekozen statie. De manier van invullen en verbeelden was vrij. Bijna alle kunstenaars hebben samen met hun gedetineerde maatjes gekozen voor een geheel eigentijdse verbeelding van het oude verhaal. Thema’s als veroordelen, vernederen, martelen, lijden, troosten, sterven en opstaan zijn universeel en actueel.

De sfeer in de “werkzaal” waar we vijf maal samen gewerkt hebben was fantastisch. Er werd getekend, geschilderd, gezaagd en getimmerd. Het was inspireren en geïnspireerd worden. Voor alle betrokkenen was het een bijzondere ervaring. Voor de kunstenaars om met gevangenen samen te werken, voor gevangenen om met kunstenaars te werken. Iedereen leek een beetje boven zichzelf uitgetild te worden, niet alleen de gedetineerden en de kunstenaars. Ook de medewerkers en de directie van het huis van bewaring.

De expositie “Passie op de Kruisberg”staat van 16 maart tot 14 april opgesteld op de Kruisberg in Doetinchem. Dat is een mooie natuurlijke berg naast het  Huis van bewaring. Het startpunt is hotel-restaurant “De Kruisberg” Kruisbergseweg 172 te Doetinchem. Daar is ook het begeleidende boekje te krijgen.

Ik zelf heb gewerkt aan de statie”Jezus Christus sterft aan het kruis”

In het boekje staat daarbij de volgende tekst:

Jezus sterft aan het kruis

“De dood bestaat helemaal niet”. Dat is het eerste wat de man met wie ik ga samenwerken aan de statie “Jezus sterft aan het kruis” tegen me zegt.

“Dat wordt interessant” denk ik. We hebben die eerste keer een zeer indringend gesprek. Hij, de gedetineerde M, vertelt me dat hij tijdens een gecompliceerde operatie een “bijna dood ervaring” heeft gehad. Sindsdien weet hij, dat de dood niet bestaat. “Je lijf kan kapot gaan, maar zelf ben je er echt nog wel. Mensen, die geloven dat de dood het einde is, zijn domkoppen”. Ik vind zijn verhaal authentiek en waar.

De gesprekken met M. hebben me ertoe geïnspireerd een Zonnekruis te maken. De zon is het leven, het kruis is de dood. Ook de dood van Jezus aan het kruis was niet het einde.

“De dood van Jezus van Nazareth was de geboorte

van de kosmische liefde in de aardesfeer”

Rudolf Steiner